Qərar imzalandı. 2018-ci il Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti, yaxud Azərbaycan Demokratik Respublikası ili elan edilsin. Babalarımızın 100 il öncə qocaman Tiflisin mərkəzi prospektində yerləşən, rus çarının Qafqazdakı canişinin oturduğu binada elan etdikləri müstəqillik qərarının 100 YAŞı tamam olur. Bir əsrdir ki, dünyanın siyasi xəritəsində Azərbaycan adlı ölkə var. 

Sərəncamların keçirilmə ənənəsi adətən kiçik universitet zalları, mədəniyyət binaları, televiziya proqramları çərçivəsindən kənara çıxmır. Görkəmli şəxsiyyətlərimizin, əlamətdar tarixi hadisələrin nümünəsində bunun şahidi olmuşuq, əksəriyyət xəbərsiz qalır, üstəlik, epizodik də olsa yolda reklam lövhəsində, telefona gələn təsadüfi mesaj siqnalında, yaxud qapımızı döyüb müxtəlif şirkətin məhsullarını təqdim edən şirkət nümayəndələrinin satıcıları qədər rastlaşmırıq bu SƏRƏNCAMLARLA. 

Lakin Cümhuriyyət Sərəncamı bir başqadı. Onun qüdrəti az qala bütün məktəblilərə əzbərlədilən, məhz əzbərlədilən, izah olunmayan, “Bir kərə yüksələn bayraq, bir daha enməz” cümləsi ilə yekunlaşmır. Cümhuriyyət ideyasının qayəsində duran dəyərlər çox qiymətlidir, zəngindir. Öyrəndikcə bitmir. Hər səhifəsi insan əməyi, şəhid qanı, ziyalı nümünələri ilə zəngindir.

Həmçinin baxın

2018-ci il "Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti İli" elan edildi

Yaşanmış hekayə demişkən, bir dövlətin baş nazirini təsəvvür edin, atasına məktub yazaraq bildirir ki, dövlətimiz yeni, büdcəmiz kasaddır, xahiş edirəm, mənə bir qədər maddi yardım edəsən. 

Söhbət Nəsib bəy Yusifbəylidən gedir. 

Yaxud, ordu quruculuğuna öz qızıllarını hədiyyə edən anaların fədakarığını, “...Yaşa, yaşa, çox yaşa, ey şanlı Azərbaycan”, - deyən Məhəmməd Əmin Rəsulzadənin 19 yaşlı oğlunun güllənmə cəsazı ilə həyatını itirməsini...

Sərəncamlarla bağlı bir maraqlı hadisəni də qeyd etməsəm, olmaz.

SSRi dönəmində Azərbaycandan bir kəndli Stalinə məktub yazır: “Yoldaş Stalin, sizə buz göndərmişəm, almısız, ya yox?”

Məktubu oxuyan Kreml işçiləri, ona əhəmiyyət vermirlər. Amma bu məzmunlu məktubun bir neçə dəfə təkrarlandığı üçün Stalinə xəbər verirlər. Stalinin tapşırığı ilə azərbaycanlı Kremlə aparılır.

Stalin azərbaycanlıdan nəyə görə belə bir məktub yazdığını, Azərbaycandan Moskvaya buz gedib çıxa bilməyəcəyini izah edir. Azərbaycanlı isə bu izaha bənd imiş kimi cavab verir:

“Yoldaş Stalin, necə ki, Azərbaycandan Moskvaya buz gəlib çatmır, yolda əriyir, eləcə də sizin Sərəncamlar bizə gəlib çatmır, məmurların diqqətsizliyindən əriyir.”

Bir vətəndaş olaraq arzumuz Cümhuriyyət Sərəncamının ənənvi tədbir, konfrans ölçülərindən çıxarıb, daha geniş xalq kütlələrinin iştirakını təmin edilməsidir. Arzu edək ki, əyalətdəki məmurlar Sərəncamların, xüsusi ilə bu Sərəncamın mahiyyətini anlasınlar. 

100 illiyi tamam olan Cümhuriyyət və İstiqlal yubileyiniz mübarək!